Przez ponad 100 lat, bo od 1815 do 1919 roku Ostrów i jego region leżał w sąsiedztwie granicy, oddalonej od miasta o zaledwie 13 km. Przebiegała ona w Nowych Skalmierzycach i przez cały wiek determinowała życie regionu. Pogranicze sprzyjało ruchowi i wymianie ludności, rozwojowi handlu i... przemytu. Bliskość Cesarstwa Rosyjskiego oddalonego 13 km od rogatek Ostrowa miała też znaczny wpływ na koszarowy charakter miasta, o którym wybitny pisarz niemiecki Edzard Schaper napisał, iż "... garnizon był jego centrum." Ewentualne niebezpieczeństwo rosyjskiego ataku nabrało realniejszych kształtów po tym, gdy Niemcy w 1890 nie odnowiły z Rosją układu reasekuracyjnego z 1887 roku. Kolejne lata przynosiły ze sobą stopniowy wzrost nieufności pomiędzy tymi dwoma sąsiadami, który 1 sierpnia 1914 przemienił się w konflikt zbrojny. Nim jednak do tego doszło i I wojna światowa stała się faktem, granica w Nowych Skalmierzycach miała niecodziennych gości - młodzież z podostrowskiego Raszkowa i jego okolic, która niemal tuż przed rozpoczęciem działań wojennych, bo 10 maja 1914 roku przyjechała tam na wycieczkę...

W sobotę, 10 maja 1914 roku przeszło setka młodych ludzi z raszkowskiego Zjednoczenia Młodoniemieckiego (Jungdeutschlandvereinigung) udała się przez Ostrów do Nowych Skalmierzyc, nad samą rosyjską granicę. Po nabożeństwie w kościele ewangelickim zarówno młodzież jak i ich kierownicy oraz przewodnicy, zostali zaproszeni przez carskich oficerów straży granicznej i urzędników granicznych do zwiedzania tamtejszego Głównego Urzędu Celnego, rosyjskich koszar i placu musztry. Młodzież miała więc okazję poznać od środka życie rosyjskich oddziałów strzegących skalmierzyckiej granicy. Życie, które zresztą miało skończyć się już za niecałe trzy miesiące, bo 1 sierpnia 1914 roku wraz z wybuchem I wojny światowej i natychmiastową ofensywą niemiecką, która wyparła wojska rosyjskie znad granicy. 10 maja 1914 roku nic jednak nie zapowiadało jeszcze takiego przebiegu wypadków. A przyszli przeciwnicy pozostawali w pozornej przyjaźni...
Opuściwszy rosyjską stronę granicy, zwiedzający udali się z wizytą do pruskiego Granicznego Urzędu Celnego, gdzie wysłuchali wykładu wygłoszonego przez ???Oberzolleinnehmer??? Damitza, a kierownik tamtejszego urzędu pocztowego, Ludwig zapoznał gości ze stosunkami panującymi na granicy w dziedzinie przesyłania korespondencji. Po przerwie na obiad w restauracji Sperlinga młodzież miała okazję wziąć udział w krótkiej musztrze. Wszyscy byli wszak członkami Zjednoczenia Niemieckiego, a wizyta na granicy miała na celu połączyć przyjemne z pożytecznym; wycieczkę i krzewienie niemieckiego ducha wśród jej uczestników. Duch ten przydać się miał już wkrótce... A ilość ochotników, którzy w sierpniu 1914 roku zgłosili się do niemieckiej armii świadczy, iż wycieczki takie spełniały swój cel wychowawczy. Do ćwiczących krótką patriotyczną mowę wygłosił przewodniczący Miejscowego Komitetu (Ortsausschusses) Distriktskommisar Reymann. Ale prawdziwą atrakcją stały się przeprowadzone następnie ćwiczenia z przesyłaniem i odczytywaniem alfabetu Morse'a. Trzy miesiące później ich znajomość stała się szczególnie przydatna... A jeszcze bardziej krótki kurs kroku marszowego i symulacje bitwy... Wojenny zapał raszkowskiej młodzieży rozbudzany był tym samym do ostatka. Władze lokalne wiedziały jednak co robiły; od wielu już lat Europa przypominała beczkę prochu, a niebezpieczeństwo wojny było ogromne. Należało więc przy każdej okazji szkolić młodzież, przyszłych potencjalnych żołnierzy. Wycieczka nad granicę była doskonałą ku temu okazją. Zakończyła się ona spacerem wzdłuż rosyjskich posterunków i na skalmierzycki dworzec kolejowy, gdzie celnicy zapoznali młodzież ze swoją pracą i zjawiskiem przemytu. Po końcowych podziękowaniach za serdeczne przyjęcie, uczestnicy wycieczki, bogatsi o szereg nowych doświadczeń, odjechali o godzinie 19 do domu. W relacji z owej wyprawy zamieszczonej na łamach urzędowego pisma powiatu ostrowskiego: "Ostrowoer Anzeiger zugleich Kreisblatt für den Kreis Ostrowo" napisano: "Tak pouczający i interesujący dzień, jakim był ten dzisiejszy, rzadko można zaoferować naszej młodzieży". Młodzi raszkowanie z Nowych Skalmierzyc wyjeżdżali rzeczywiście na pewno bogatsi o szereg przeżyć, doświadczeń i umiejętności. W drodze powrotnej do Raszkowa nikt z nich zapewne nie przypuszczał jednak, że tak szybko przyjdzie im sprawdzić w praktyce to, co zaprezentowano im w Nowych Skalmierzycach. 1 sierpnia 1914 roku granica, którą zwiedzali, stała się linią frontu (przekroczoną zresztą przez niemieckie oddziały tego samego dnia), a żołnierze i urzędnicy po jej wschodniej stronie, wrogami. Wizytę raszkowskiej młodzieży w rosyjskich koszarach na skalmierzyckiej granicy na zaproszenie carskich władz 63 dni przed wybuchem I wojny światowej, która burząc stary porządek, na zawsze zmieniła Europę, uznać można za ostatni akord Belle Epoque w regionie ostrowskim. 1 sierpnia 1914 roku świat, jaki znali uczestnicy owej wycieczki, odszedł w zapomnienie. Zaczęła się nowa, wojenna rzeczywistość...